Ακέραιο ειδώλιο κουκουβάγιας (γλαύκα). Το φτέρωμά της αποδίδεται φυσιοκρατικά με ανάγλυφες γραμμές και κυματιστές εγχαράξεις.
Η κουκουβάγια ήταν το ιερό πουλί της θεάς Αθηνάς, σύμβολο σοφίας και σύνεσης αφού η εξαιρετική της όραση της επιτρέπει να βλέπει και στο σκοτάδι της νύχτας. Παράλληλα προστάτευε τον στρατό στον πόλεμο και προμήνυε τη νίκη όταν πετούσε πάνω από τους στρατιώτες πριν από τη μάχη. Οι Αθηναίοι αποτύπωσαν τη μορφή της στα νομίσματά τους, τις περίφημες «γλαύκες», κομμένες σε ασήμι από τα μεταλλεία του Λαυρίου.
De Ridder, A., Bronzes Trouvés sur l' Acropole d'Athènes, Paris, 1896, σελ. 195, εικ. 173, αρ.κατ. 532 Blümel, C., Tierplastik: Bildwerke aus fünf Jahrtausenden, Berlin, 1939, σελ. 11, εικ. 76, αρ.κατ. 77 Fuchs, W., Floren, J., Die griechische Plastik, I: Die geometrische und archaische Plastik, München, 1987, σελ. 306 Kaltsas, N. (επιμ.), Athens-Sparta, Onassis Cultural Center, New York, December 6, 2006 - May 12, 2007, New York, 2006, σελ. 200, αρ.κατ. 94 Παντερμαλής, Δ., Ελευθεράτου, Σ., Βλασσοπούλου, Χ., Μουσείο Ακρόπολης. Οδηγός, Αθήνα, 2016, σελ. 162-163, εικ. 187